30 September 2023 – 7 January 2024

When you explore one of Adam’s pots, it can feel like a visit to this westernmost edge of Wales. I’m imagining Massive Intertidal Jar in the collection of Amgueddfa Cymru – Museum Wales. This sits in the gallery on a block of Pembrokeshire bluestone. Its rich blue glaze is disrupted by splashes of Waun Llodi clay dug from the moor below Carn Treliwyd that overlooks Adam’s studio.

You can watch Adam at work creating this huge pot on the Amgueddfa Cymru YouTube channel, in what is far and away the Museum’s most popular online video. The appeal of this film lies partly in Adam’s relationship to his materials and his processes. The physicality, the rhythm, the repetition, the patience: all express an empathy with the clay and its temperament. He allows nature to have its unpredictable way – the chance effects of splattering gritty clay onto the pot’s surface, the pouring of the glaze, the glow and surge and crackle of flames from the burning wood.

Adam writes that ‘ultimately my work is about being present within a landscape.’ In the film he sits outdoors at the wheel in the sun and the breeze. His pots sit around him as part of the long-farmed landscape. The light comes and goes. In time, through repetitious, mindful, unflustered effort, a form emerges. In Adam’s words, his work is ‘about change, about natural cycles and the transience of human endeavour.’

Adam has said that a landscape has not only to be seen but also to be felt and even to be venerated. His physical presence in it can be marked by placing a jar in a specific location, by moving within the landscape along paths that are ‘like common routes of experience’, by collecting and incorporating the local materials he seeks out. But he is also seeking to give expression to something intangible about our experience of the landscape. …

Andrew Renton
(extract from the accompanying exhibition catalogue)

..

30 Medi 2023 – 7 Ionawr 2024

Pan fyddwch chi’n archwilio un o botiau Adam, gall deimlo fel ymweliad â’r ymyl gorllewinol hwn o Gymru. Rwy’n dychmygu Jar Rynglanwol Anferth yng nghasgliad Amgueddfa Cymru. Saif hwn yn yr oriel ar floc o garreg las Sir Benfro. Mae ei wydredd glas cyfoethog yn cael ei amharu gan dasgau o glai Waun Llodi a gloddiwyd o’r rhostir islaw Carn Treliwyd sy’n edrych dros stiwdio Adam.

Gallwch wylio Adam wrth ei waith yn creu’r pot enfawr hwn ar sianel YouTube Amgueddfa Cymru, yn yr hyn sydd o bell ffordd, sef fideo ar-lein mwyaf poblogaidd yr Amgueddfa. Mae apêl y ffilm hon yn gorwedd yn rhannol ym mherthynas Adam â’i ddeunyddiau a’i brosesau. Y corfforoldeb, y rhythm, yr ailadrodd, yr amynedd: mae pob un yn mynegi empathi â’r clai a’i anian. Mae’n caniatáu i natur gael ei ffordd anrhagweladwy – effeithiau siawns sblatio clai graeanog ar wyneb y pot, tywalltiad y gwydredd, y llewyrch ac ymchwydd a hollt fflamau o’r pren sy’n llosgi.

Mae Adam yn ysgrifennu mai ‘yn y pen draw mae fy ngwaith yn ymwneud â bod yn bresennol o fewn tirwedd.’ Yn y ffilm mae’n eistedd yn yr awyr agored wrth y llyw yn yr haul a’r awel. Mae ei botiau yn eistedd o’i gwmpas fel rhan o’r dirwedd fferm hir. Mae’r golau yn mynd a dod. Ymhen amser, trwy ymdrech ailadroddus, ystyriol, di-fflach, daw ffurf i’r amlwg. Yng ngeiriau Adda, mae ei waith yn ymwneud â ‘newid, am gylchredau naturiol a byrhoedledd ymdrech ddynol.’

Mae Adam wedi dweud bod tirwedd nid yn unig i’w weld ond hefyd i’w deimlo a hyd yn oed i’w barchu. Gellir nodi ei bresenoldeb ffisegol ynddo trwy osod jar mewn lleoliad penodol, trwy symud o fewn y dirwedd ar hyd llwybrau sydd ‘fel llwybrau profiad cyffredin’, trwy gasglu ac ymgorffori’r deunyddiau lleol y mae’n chwilio amdanynt. Ond mae hefyd yn ceisio rhoi mynegiant i rywbeth anniriaethol am ein profiad o’r dirwedd. …

Andrew Renton
(dyfyniad o’r catalog arddangosfa sy’n cyd-fynd)

….