18 January – 30 March 2025

Alex Duncan grew up in Swansea where the sea and surrounding coastal landscape played an important influence on his work. The large aluminium panels which make up SEAWALL show a detailed scan of the seawall in Swansea, with the thinness of the material causing the curve which echoes the ‘recurve’ of the original concrete wall. The effects of global warming and rising sea levels have influenced Duncan’s thinking and he notes that while concrete walls are often constructed as a defence, they can also have negative effects on the biodynamics of the ocean spaces by not allowing wave energy to exhale.

The High Water Mark series of drawings are memorials to extraordinary tides and floods from around the world. Drawn to echo the surface of a rubbing, these quiet monuments all have the universal mark of a horizontal line which delineates air above and water below, perhaps highlighting a vulnerable relationship with nature.

The pebbles in the large Backwash drawing are not drawn from a beach, but from Alex Duncan’s father’s shower curtain. This continues a fascination in questioning what is real and what is made to appear real which he has investigated in many works, including the pebbles of Cove which are in fact sea-worn pieces of polyurethane foam gathered from beaches, and the carved bone of ‘slipper limpet’.

Alex Duncan studied at Swansea College of Art and the Royal College of Art and now teaches Fine Art; Studio, Site and Context at UWTSD in Swansea. For 10 years he ran Artlacuna (a not for-profit studios and project space in Battersea, London) and has exhibited in Wales, London and internationally, most recently in Môr/Sea at Pontio in Bangor.

Curated by Ann Jones

..

18 Ionawr – 30 Mawrth 2025

Cafodd Alex Duncan ei fagu yn Abertawe lle mae’r môr a’r dirwedd arfordirol o’i hamgylch wedi bod yn ddylanwad pwysig ar ei waith. Mae’r panelau alwminiwm mawr sy’n creu arddangosfa MORGLAWDD yn dangos sgan manwl o’r morglawdd yn Abertawe, gyda theneuwch y defnydd yn achosi’r crymedd sy’n adlais o ‘adwyro’r wal goncrid wreiddiol. Mae effeithiau cynhesu byd-eang a chodiad yn lefelau’r môr wedi dylanwadu ar ffordd o feddwl Duncan ac mae’n nodi tra bod y waliau concrid yn cael eu codi’n aml fel amddiffynfa, maen nhw hefyd yn cael effaith negyddol ar fiodynamig gofodau’r cefnfor drwy beidio â chaniatáu ynni’r tonnau i anadlu allan.

Mae cyfres luniadau Marc Penllanw yn gofebau i lanwau a llifogydd eithriadol o amgylch y byd. Wedi’u lluniadu er mwyn adleisio wyneb rhwbiad, mae gan bob un o’r cofebion tawel hyn i gyd farc llinell lorweddol gyffredinol sy’n amlinellu awyr uwchben a dŵr islaw, gan amlygu, efallai, y berthynas fregus gyda natur.

Nid yw’r cerrig bach yn y lluniad mawr Adlif wedi eu darlunio o draeth ond o len cawod tad Duncan. Mae hyn yn parhau diddordeb yr artist mewn cwestiynu beth sy’n real a beth sy’n achosi i rywbeth ymddangos yn real ac mae wedi archwilio hyn mewn llawer o weithiau celf. Mae hyn yn cynnwys cerrig bychan Cildraeth sydd, mewn gwirionedd, yn ddarnau o ewyn polywrethan wedi’u treulio gan y môr ac a gasglwyd o’r traethau a’r asgwrn wedi’i cherfio o ‘ewin mochyn’.

Astudiodd Alex Duncan yng Ngholeg Celf Abertawe a’r Coleg Celf Brenhinol ac mae bellach yn dysgu Celfyddyd Gain, Stiwdio, Safle a Chyd-destun yn PCYDDS yn Abertawe. Am ddeng mlynedd bu’n cynnal Artlacuna (stiwdios a gofod project ddim-er-elw yn Battersea, Llundain ac mae wedi arddangos yng Nghymru, Llundain) ac yn rhyngwladol, yn fwyaf diweddar yn arddangosfa Môr/Sea yn Pontio, Bangor.

Curadwyd gan Ann Jones
….